Η τέχνη είναι δύναμη

Πριν 73 χρόνια, ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών, ο Pablo Picasso, συγκλονίστηκε από μία τραγωδία κι ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του και στην τέχνη του που η(οι) πολιτική(οι) τον άγγιξε προσωπικά τόσο έντοντα, ώστε να τον ωθήσει να δημιουργήσει ένα από τα πιο σπουδαία αριστουργήματα του 20ου αιώνα, το έργο-σύμβολο, την “Γκερνίκα”. Γυναίκες που ουρλιάζουν, νεκρά μωρά, αλλόκοτες γραμμές, τεχνητό και αληθινό φως... ένα έργο σοκαριστικό. Πού είναι η δύναμή του; Πού είναι η δύναμη ενός έργου τέχνης; Τον Φεβρουάριο του 2003, η αμερικανική αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Έθνη αποφάσισε να μιλήσει για πιθανή στρατιωτική παρέμβαση στο Ιράκ και μετά την ομιλία του Colin Powell θα γινόταν συνέντευξη τύπου. Όμως κάποιος πρόσεξε κάτι πολύ “ενοχλητικό” μέσα στην αίθουσα: ένα αντίγραφο της Γκερνίκα στον τοίχο. Ξέρετε τί έκαναν όλοι, μαζί και οι άνθρωποι της τηλεόρασης; Το κάλυψαν με ένα τεράστιο μπλε ύφασμα! Και συνέχισαν ανενόχλητοι την πολιτική τους.

Πριν λίγες ημέρες όλοι εμείς στην Αθήνα, στην Ελλάδα συγκλονιστήκαμε από τον τραγικό θάνατο των τριών ανθρώπων στην τράπεζα Marfin και είδαμε και τις σχετικές τηλεοπτικές και φωτογραφικές εικόνες. Σκέφτηκα: Θα μπορούσε να είναι η 8 μηνών έγκυος αδελφή μου, η μητέρα μου που πηγαίνει εκεί κοντά στην ασφαλιστική της, ο 28χρονος μαθητής μου που δουλεύει σε τράπεζα... όλοι τα σκεφτήκαμε αυτά. Το ζήτημα είναι να μην ξεχάσουμε. Η τέχνη δεν είναι η λύση αλλά είναι πηγή δύναμης, πηγή αλήθειας. Έτσι μπορεί η τέχνη να βοηθήσει: να μην πέσουμε πάλι θύματα της... λήθης.

(αναδημοσίευση από παλαιά τεύχη του περιοδικού "Φωτογράφος")