Η μικρή μας μεγάλη χώρα

Στο διεθνές φωτογραφικό στερέωμα η Ελλάδα αρχίζει τα τελευταία χρόνια να κάνει πιο αισθητή την παρουσία της. Δεν είναι λίγοι, οι κατά τ' άλλα ειδήμονες της σύγχρονης φωτογραφίας, που ευγενικά απαντούν σε σχετική ερώτηση, κατά τη διάρκεια διεθνών φεστιβάλ, ότι δεν γνωρίζουν “δυστυχώς κάποιους Έλληνες δημιουργούς” ή μπορεί και να γνωρίζουν δύο-τρία ονόματα. Πρόσφατα ένας σημαντικός Ευρωπαίος επιμελητής σχολίασε ότι δεν έχει ταξιδέψει στην Ελλάδα ποτέ προς αναζήτηση σύγχρονης τέχνης γενικότερα, για να μην μιλήσουμε περί της φωτογραφικής συγκεκριμένα.

Όλες τα προαναφερθέντα σχόλια και διαπιστώσεις μπορούν πιθανότατα να αντικρουστούν με σοβαρά επιχειρήματα από κάποιους. Όταν βρίσκεσαι μέσα στο ελληνικό πολιτιστικό “καζάνι” νιώθεις μερικές φορές ότι είσαι το επίκεντρο του κόσμου, ότι δεν δύναται οι... άλλοι να μην γνωρίζουν τα όσα... σημαντικά διαδραματίζονται στη μικρή μας μεγάλη χώρα. Είναι όμως η ωμή πραγματικότητα. De facto όμως αρχίζουν τα τελευταία έτη να εμφανίζονται ολοένα και πιο συστηματικά Έλληνες φωτογράφοι στα διεθνή εικαστικά. Υπάρχει μία τάση σε πολλά φεστιβάλ να προβάλλονται φωτογράφοι από πιο... ασυνήθιστες χώρες, συχνά τώρα φερ' ειπείν εκτίθενται Κινέζοι ή Ιρανοί φωτογράφοι. Γνωστό φεστιβάλ της Πολωνίας ετοιμάζει τώρα αφιέρωμα σε Έλληνες δημιουργούς ενώ πηγές μου λένε ότι σε 1-2 χρόνια μεγάλη ευρωπαϊκή φωτογραφική διοργάνωση θα εστιάσει στην ελληνική σκηνή. Ίσως να' ναι τα πρώτα σημάδια ότι οι Έλληνες φωτογράφοι θα γίνουν κι αυτοί της μόδας στο προσεχές μέλλον στα διεθνή φεστιβάλ. Αρκεί να αποφευχθούν τα αρνητικά στοιχεία που μας διέπουν δυστυχώς ενίοτε, όπως όταν για παράδειγμα σου τηλεφωνεί βασικός παίκτης του πολιτιστικού μας χώρου για να σου καθορίσει τί επιτρέπεται και τί απαγορεύεται να γράφεις σχετικά με τα φωτογραφικά της χώρας μας...

© Ιωάννα Βασδέκη

(αναδημοσίευση από παλαιά τεύχη του περιοδικού "Φωτογράφος")